ΑΒΕΣΣΑΛΩΜ

Το τέλος του Αβεσαλώμ

Το όνομα Αβεσσαλώμ είναι σύνθετη εβραϊκή λέξη "άμπα + σαλόν", που σημαίνει "πατέρας ειρήνης" ή "ειρηνικός" την οποία και απέδωσαν οι "Εβδομήκοντα" μεταφραστές της Αγίας Γραφής με το όνομα Αβεσσαλώμ.
Ο Αβεσσαλώμ ήταν ο τρίτος γιος του προφητάνακτα Δαυίδ, περίφημος για την ομορφιά του και ιδίως για τα πλούσια και ωραία μαλλιά του. "Δεν υπήρχε, κατά τις Γραφές, μεταξύ των Ισραηλιτών άλλος τόσο ωραίος όπως ο Αβεσσαλώμ, όπου από τα πέλματα των ποδιών του μέχρι τη κορυφή της κεφαλής του δεν παρουσίαζε το παραμικρό ελάττωμα". Τον κατέλαβε όμως η υπεροψία όταν έγινε αντικείμενο θαυμασμού και αγάπης από τον λαό. Αυτό συνετέλεσε στην υποψία του Βασιλέως πατέρα του όταν ο Αβεσσαλώμ σκότωσε τον μεγαλύτερο αδελφό του, τον Αμνών, πρωτότοκο γιο του Δαυίδ.
Ο Αβεσσαλώμ προκειμένου ν΄ αποφύγει τη πατρική οργή αυτοεξορίσθηκε στη Γεσσούρ όπου και παρέμεινε εκεί τρία χρόνια μέχρι που ο πατέρας του, του επέτρεψε την επιστροφή του. Εκμεταλλευόμενος όμως ο Αβεσσαλώμ την αγάπη που του έτρεφε ο λαός μόλις επέστρεψε εξήγειρε αυτόν σε επανάσταση εναντίον του πατέρα του. Τότε ο Δαυίδ αναγκάσθηκε να εγκαταλείψει την πρωτεύουσα της χώρας του την Ιερουσαλήμ και να μεταβεί εκτός αυτής όπου αφού συγκέντρωσε στρατεύματα κινήθηκε πλέον εναντίον του γιου του επιστρέφοντας στη πόλη. Αρχηγός του βασιλικού στρατού ανέλαβε ο στρατηγός Ιωάβ με την ρητή όμως εντολή να μη σκοτώσει τον Αβεσσαλώμ. Τα αντίπαλα στρατεύματα συναντήθηκαν κοντά στο δάσος του Εφραίμ όπου και ακολούθησε λυσσώδης μάχη που κατέληξε σε νίκη του Ιωάβ αφού κατέσφαξε και όσους συνέλαβε αιχμαλώτους.

Ο Τάφος του Αβεσαλώμ

Ο Αβεσσαλώμ επιβαίνοντας σε ημίονο προσπάθησε να διασωθεί και καθώς αυτό κάλπαζε τα ωραία του μαλλιά μπλέχτηκαν σε κλαδιά του δάσους όπου και έμεινε κρεμασμένος μέχρι που τον πρόφθασε ο Ιωάβ. Παρά όμως την εντολή που είχε λάβει με το ακόντιό του διαπέρασε το σώμα του κρεμασμένου Αβεσσαλώμ στο στήθος όπου και πέθανε. Αλλόφρων ο Δαυίδ θρήνησε το θάνατο του γιού του. Από εκείνους τους θρήνους παρέμεινε παροιμιώδης ο αντίλαλος: "Υιέ μου, Υιέ μου Αβεσσαλώμ".

ΑΒΕΡΩΦ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

Ανδριάντας Γ. Αβέρωφ

Ο Γεώργιος Αβέρωφ (Μέτσοβο 1818 - Αλεξάνδρεια 1899) ήταν Έλληνας επιχειρηματίας και ένας από τους μεγαλύτερους εθνικούς ευεργέτες. Υπήρξε φλογερός πατριώτης, αγνός ιδεολόγος, ανθρωπιστής και οραματιστής. Πρόσφερε τόσο στο τόπο που γεννήθηκε όσο και στον τόπο που εργάσθηκε στο εξωτερικό, αλλά και γενικότερα στη πατρίδα του όσο κανένας άλλος. Ο τίτλος του "Μέγα Εθνικού Ευεργέτη" που του απένειμε η Ελλάδα αποτελεί ταπεινή αναγνώριση του εκπληκτικού και ανεπανάληπτου έργου του και προσφοράς του.

ΑΒΑΚΑΣ

Σύγχρονος άβακας.

Ο άβακας είναι ένα απλό αριθμοόργανο που το χρησιμοποιούμε για την εκτέλεση των βασικών πράξεων (πρόσθεση, αφαίρεση και πολλαπλασιασμό).
Η λέξη άβακας προέρχεται από την ελληνική λέξη άβαξ που σημαίνει "τραπέζι υπολογισμών". Επειδή το άβαξ σήμαινε και "τραπέζι με άμμο ή σκόνη" που χρησιμοποιείτο για την σχεδίαση γεωμετρικών σχημάτων, υπάρχει επίσης η υπόθεση ότι η Ελληνική λέξη προήλθε από την Σημιτική ρίζα ābāq, την Εβραϊκή λέξη για την σκόνη.
Χρησιμοποιόταν για αιώνες πολύ πριν την υιοθέτηση του συστήματος των Αραβικών αριθμών. Πιθανολογείται ότι ανακαλύφτηκε την εποχή των Βαβυλωνίων (περίπου το 5000 π.χ.), οι οποίοι το χρησιμοποιούσαν κατά κόρον. Αργότερα (περίπου 1500 π.χ.) έφτασε στην Ελλάδα όπου και χρησιμοποιήθηκε από τους Έλληνες της προϊστορικής εποχής.
Αποτελεί ένα ορθογώνιο πλαίσιο που είναι κατασκευασμένο από ξύλο και χωρισμένο σε παράλληλες γραμμές. Κάθε γραμμή περιέχει ένα σύνολο από χάντρες που κινούνται πάνω σε στερεωμένα λεπτά ξυλαράκια ή σύρματα. Σήμερα χρησιμοποιείται ευρέως από εμπορευόμενους και γραφειακούς υπαλλήλους στην Κίνα και αλλού αλλά και ως παιδικό εκπαιδευτικό παιχνίδι από μικρά παιδιά για την εκμάθηση των αριθμών και απλών προσθέσεων.